Drodzy Rodzice

Przygotowałam dla was zestawy ćwiczeń przygotowujących do artykulacji głosek szeregu szumiącego, syczącego, ciszącego i do głoski r.

Jeżeli wasze dziecko ma kłopoty:

- z głoskami szumiącymi, to pierwszy zestaw ćwiczeń jest dla nich;

- z głoskami syczącymi, to drugi zestaw ćwiczen;

- z głoskami ciszącymi trzeci zestaw;

- czwarty zestaw jest dla dzieci, które borykają się najtrudniejszą głoską w języku polskim, to jest gloska r, która pojawia się około 6 r.ż.

1. Zestaw ćwiczeń przygotowujących do artykulacji głosek szeregu szumiącego/sz,ż,cz,dż/

  Ćwiczenia oddechowe: (otwartych ustach i widocznych zębach):

  •  „tańczący płomyk"- dmuchamy na płomień świecy w taki sposób, aby nie zgasł, lecz tańczył na boki;
  • dmuchamy przez rurkę, robimy bańki mydlane;
  • dmuchamy na waciki, piłeczki pingpongowe itp.

Ćwiczenia języka (wykonujemy przy szeroko otwartych ustach)

  • przesuwamy język w kąciki ust;
  • oblizujemy górną wargę (język wąski, wydłużony);
  • unosimy język do góry w kierunku nosa;
  • „myjemy" językiem górne zęby (powierzchnię zewnętrzną i wewnętrzną);
  • „liczymy" językiem górne zęby;
  • „uparty osiołek"- wypychamy językiem zęby górne;
  • język „zagląda do gardła";

Ćwiczenia warg:

  • cmokamy; -robimy tzw.„ryjek" -wargi ściągnięte, wysunięte do przodu;
  • wysuwamy wargi do przodu, zęby są widoczne, a wargi zaokrąglone.

2. Zestaw ćwiczeń przygotowujących do artykulacji głosek szeregu syczącego /s,z,c,dz/

Ćwiczenia języka:

  • wysuń język z jamy ustnej w linii prostej do przodu-język wąski i język szeroki;
  • ułóż język na dolnej wardze-język szeroki, boki dotykają kącików ust;
  • ułóż język na dnie jamy ustnej-czubek języka przylega do wewnętrznej powierzchni zębów dolnych;
  • „umyj" czubkiem języka wewnętrzną powierzchnię zębów dolnych;
  • „policz" czubkiem języka zęby dolne - język dotyka powierzchni wewnętrznej każdego zęba;  „uparty osiołek"- wypchnij językiem dolne zęby;
  • ułóż język w rynienkę - język wysunięty.

Ćwiczenia szczęki dolnej:

  • opuść i unieś szczękę dolną;
  • przesuń szczękę dolną w płaszczyźnie poziomej - w lewo i w prawo;
  • przy rozchylonych wargach, wysuń i cofnij dolną szczękę.

 Ćwiczenia warg:

  • nałóż wargę górną na dolną i odwrotnie;
  • ściągnij wargi - jak przy wymowie głoski „u" a następnie rozciągnij je - jak przy wymowie głoski „i";
  •  rozciągnij usta jak przy uśmiechu, utrzymaj tę pozycję przez chwilę
  • przy złączonych zębach, cofaj na przemian prawy i lewy kącik ust;
  • otwórz i zamknij usta- kąciki ust cofnięte, wargi przylegają do zębów.

Ćwiczenia oddechowe: (podczas wykonywania ćwiczeń usta ułóż jak przy uśmiechu)

     - przy nałożonej wardze górnej na wargę dolną, mocno dmuchnij na brodę;

     - cofnij lekko kąciki ust, wysuń do przodu język i mocno na niego dmuchaj;

     - ułóż na dolnej wardze szeroki język, lekko wysuń do przodu i dmuchnij przez jego środek.

3. Zestaw ćwiczeń przygotowujących do artykulacji głosek szeregu ciszącego /ś,ź,ć,dź/

Ćwiczenia języka:

  • -robimy z języka „koci grzbiet"- czubek języka opieramy o dolne zęby, a grzbiet unosimy do podniebienia;
  • „języczek naleśniczek"- czubkiem języka oblizujemy dolne dziąsła, próbując go jak gdyby podwinąć (ruch języka do dołu);
  • -„igiełka i placek"- język wąski, zaostrzony, potem szeroki, płaski;
  • „zabawa w chowanego"- język na dnie jamy ustnej, wykonujemy ruchy poziome od dolnych zębów do tyłu i z powrotem (czubek języka nie może unieść się do góry);
  • „kot oblizuje się" -dokładne oblizywanie warg przy szeroko otwartej buzi;
  • „landrynki"- unosimy grzbiet języka do podniebienia w taki sposób, aby czubek nie kontaktował się z dolnymi zębami, dotykamy grzbietem do podniebienia i opuszczamy język kilkakrotnie;
  • „konik"- przyklejanie języka do podniebienia i głośne odklejanie go. Ćwiczenia warg:
  • „rybka w wodzie"- zęby złączone, kąciki warg zaciśnięte, na przemian zamykamy i rozchylamy wargi;
  • „uśmiechnięty Jaś"- wargi rozciągamy na boki;
  • „smutny Jaś"- usta wyginamy w podkówki;
  • „całusek"- ściągamy usta i wysuwamy do przodu;
  • „karetka pogotowia" - wymawiamy na przemian e-o e-o;
  • „parskanie konika" - energiczne wypuszczanie powietrza przez luźne, wysunięte do przodu wargi.

4.  Zestaw ćwiczeń przygotowujących do artykulacji głoski /r/

  • Kląskanie językiem.
  • Naśladowanie ssania cukierka.
  • Wypychanie językiem policzków (przy zamkniętych wargach.)
  • „Grzebień"-„czeszemy" język, wsuwając go między zwarte zęby, a następnie -wysuwając.
  • Ujmowanie brzegów języka między zęby trzonowe i delikatne żucie.
  • Ujmowanie brzegów języka między zęby trzonowe i unoszenie jego czubka do wałka dziąsłowego.
  • Zakrywanie językiem górnych zębów, najpierw z przodu, a potem z tyłu.
  • Unoszenie szerokiego języka na górną wargę (zęby widoczne). -Oblizywanie górnej wargi wąskim i wydłużonym językiem.
  • Oblizywanie górnej wargi szerokim językiem.
  • „Malowanie sufitu" w buzi szerokim językiem (przesuwając język po podniebieniu w stronę gardła)
  • „Szeroki telegraf"- szeroki język uderza w dziąsła (za górnymi zębami) i nadaje sygnał S.O.S. „Licznik"- nasz język jest licznikiem, który liczy górne, a następnie dolne zęby.
  • „Winda"- trzymając czubek języka „przyklejony" za górnymi zębami- opuszczamy i unosimy na przemian szczękę dolną.
  • Zdmuchiwanie skrawków papieru z czubka języka.
  • Rozpłaszczamy język na podniebieniu przy rozchylonych ustach tak, by boki języka dotykały bocznych zębów, a czubek znajdował się na wałeczku dziąsłowym za górnymi zębami i w takim ułożeniu wymawiamy następujące głoski (delikatnie, ale coraz szybciej):
  • l l l l l l l l  ddddddddd -porusza się jedynie czubek języka (stuka o dziąsła)
  • nnnnnnnnn -boki języka dotykają w tym czasie zębów trzonowych
  • td td td td td - pamiętajmy o lekko rozchylonych wargach
  • tdn tdn tdn -powinny powstać dźwięki o „głuchym" brzmieniu
  • Po uzyskaniu umiejętności wykonywania poprzednich ćwiczeń, unosimy czubek języka za górne zęby (boki przylegają do zębów trzonowych) rozchylamy wargi i wykonujemy bardzo drobne, energiczne ruchy czubkiem języka po wałku dziąsłowym- w kierunkach: przód-tył; staramy się wprawić czubek języka w ruch, uzyskując charakterystyczną dla „r" wibrację.